Vaderdag, Moederdag en cadeautjes, wat doe je ermee? Er zijn heel veel mensen die zeggen dat het een stom feest is. Commercieel en alleen gebaseerd op kopen.
Ik denk dat je dan voorbij gaat aan waar het werkelijk om gaat. Voor ons is het een dag om stil te staan bij elkaar en om de waardering van jou als kind voor je ouders te laten blijken en als ouder zijnde te mogen ontvangen op die dag. Andersom staat het voor mij in het teken van dankbaarheid dat ik een ouder mag zijn en dankbaarheid voor de liefde die ik van mijn ouders mag ontvangen, even stil staan bij het feit dat dit niet voor iedereen vanzelfsprekend is. We zijn vaak erg druk en gaan steeds door, maar dit soort dagen zijn mooi om even stil te staan bij elkaar, bewust de liefde te laten stromen, dankbaarheid en waardering te uiten en dat beperkt zich vaak niet alleen tot die ene dag want vaak ben je er al dagen van te voren mee bezig.

Ik merk dat mensen nog vaak denken dat wanneer kleding geproduceerd wordt in Europa, dat dit automatisch betekent dat de arbeiders niet worden uitgebuit en een eerlijk loon en goede arbeidsomstandigheden genieten. Niets is minder waar, helaas. Italië, Portugal en Turkije kennen ook grote groepen arme mensen die tegen lage lonen (niet inherent aan de levensstandaard van dat land) werken. Ook daar komen vervallen fabrieken en slechte arbeidsomstandigheden voor...

Daar ben ik dan. Dat is mijn eerste gedachte als ik begin met schrijven en waarschijnlijk ook later als ik dit ga posten. Bbbrrr doodeng, dat posten, mezelf blootgeven, kwetsbaar opstellen, want dat is mijn idee over wat ik wil gaan doen in mijn blog. Heb ik de wereld iets te vertellen wat interessant genoeg is om aandacht aan te besteden? Geen idee, maar ik wil het toch proberen.
Door alle woorden die opborrelen en alle onderwerpen die ik wil “bespreken” heb ik niet eens mijn naam genoemd, ik ben Anne, op het moment dat ik dit schrijf ben ik 37 jaar, vrouw, dochter, zus en moeder van een ook op dit moment driejarig meisje. En mijn blog heet Anne droomt.
Nu kan ik al mijn artikelen en Posts gaan beginnen met ik droom, maar dat ga ik natuurlijk niet doen. Al is het wel zo dat ik droom van een wereld waarin we voor alles wat er op deze prachtige wereld leeft zorgen. Daarnaast geeft het meteen een eigenschap van mijn weer. Anne droomt staat namelijk voor de dromer in mij, de romanticus. De dromer die mijmert over idealen, dat ben ik. Uiteraard ben ik nog veel meer, maar dat is in elk geval een belangrijk onderdeel van de reden waarom ik toch mijn angst wil overwinnen en ga beginnen aan mijn al jaren in de kookpan borrelende blog.